Alle kieren in de romp volgestopt met plamuur en glad geschuurd. Zoals gewoonlijk bij resin modellen aardig wat. De vleugels en staartvlakken heb ik voorzien van 0,4 mm messing pinnetjes; de pasvlakken aan de romp waren dermate onregelmatig dat dat wel nodig was.



Daarna de juiste plaats voor de gaatjes in de romp "gestempeld" door de pennetjes in zwarte verf te dopen. Gaatjes geboord en de ondervleugelhelften er op gezet.



Om de vleugelvoorrand recht te krijgen moest ik de vleugels "scheef" vastlijmen. De spleet ga ik eerst opvullen met dikke secondenlijm en daarna met plamuur.

Rob

Weer een leuk probleem zo met die vleugels. Kun je misschien hier en daar wat kleine stukjes plastic lijmen in de vleugelwortel zodat de vleugels wel recht gaan staan???

Ik had wellicht ook gekozen voor opvullen met styreen, echter, styreen en kunsthars (resin) smelten niet echt lekker samen met modelbouwlijm. Als je gaat opvullen met (dikke) secondelijm en plamuur, zijn er wellicht meerdere sessies nodig om de naad weg te werken.

René

Vast wel, houdt me bezig Geeft me tijd voor nieuwe N-stijlen.

Rob

Eerst nog even de romplengte. Hier een plaatje met "verlengde" zijaanzichten van boven de maatschets in http://www.airwar.ru, daaronder de maatschets in het boek van Wesselink en Postma over Koolhoven en helemaal onderaan het zijaanzicht op wp.scn.ru. De romplengte van het model is op schaal



De afstand tussen onderkant romp en onderkant cockpitkap bij het model is 19 mm, op tekening 18 mm. Klopt dus redelijk.
De bovenste tekening ga ik gebruiken als referentie. Te beginnen voor de vleugelstijlen. Die in de kit zijn te dik:



En te kort:



Dus ga ik nieuwe maken van messing stroomlijnprofiel van Strutz. De middelste van 1,2 mm koorde, de twee anderen van 1,0 mm koorde.



Netjes op maat geknipt:



De brackets waarmee ze aan de vleugel vastzitten ga ik maken van 0,13 mm plastic sheet.

Rob

Ook die vleugelstruts probeerde ik op een gegeven moment uit stripjes hout te maken, maar dat werdt niet mooi, of het brak af. De bijgeleverde struts gebruik ik altijd voor het stellen van de vleugel. Als de ondervleugel goed is gemonteerd (haaks en level) en de vleugelstruts van exact de goede lengte zijn, dan moet de bovenste vleugels ook mooi komen te staan. Maar inmiddels begin ik te snappen dat jij gewoon van een uitdaging hou. En die N stijlen zijn inderdaad veel en veel te 'dik' (te lange koorde) Ik zit me al een tijdje af te vragen of het profiel van Struz, zou je dat ook zelf kunnen maken??

Ja Rob is gewoon een freak maar dat levert wel mooie topics voor ons op

Hallo Rob en Pieter,

Tip, vleugelstruts, misschien wat makkelijker te maken bij 1/72.

Ik gebruik altijd plasticplaat van diverse diktes, de clou is eerst natuurlijk een goede rechte kant vijlen of te snijden, te zagen.
Hierna de kanten rond vijlen en daarna gladschuren. Vervolgens de breedte van de stijl afmeten en met een hobby mes en een metalen lineaal afsnijden. Tenslotte ook de randen dan weer rondvijlen en schuren. Voordeel hiervan is, dat je eventuele stroomlijn- fairings apart eraan kunt lijmen, als deze zijn aangebracht. Of als je niet bang bent voor een avondje vijlen, de stijlen en fairings uit een stuk vijlen, het is te doen, ik had nog eens een Gloster Gauntlett

Rob, succes verder,
Groeten,
John

De profielen van Strutz zijn wel erg mooi, echt stroomlijn; ze zijn kennelijk in profiel gewalst. Wat je ook wel vindt in kits zijn min of meer platte metalen stips met licht afgeronde hoeken. Die zou je mijns inziens ook wel zelf kunnen maken uit gewoon rond koper of messing draad (plat slaan tussen twee metalen platen), maar het resultaat is denk ik slechter dan de echte Strutz.
De suggestie van John om de stijlen uit plastic plaat te maken. Ik denk dat het moeilijk is om in 1:72 hetzelfde profiel te krijgen als de Strutz staafjes (1.0 x 0.58 mm en 1.2 x 0.75 mm in dit geval. Ik heb John's techniek geprobeerd op een plaatje van 0,66 mm dik (rare maat) en een eindje profiel van 0,99 x 0,66 mm gemaakt. Ik vond het lastig om een symmetrisch profiel er in te krijgen; het materiaal buigt weg onder het schuren als je schuurt met een schuurplankje (of je oefent ongelijke druk uit als je schuurt op het schuurplankje). Bovendien zijn de stijlen erg flexibel. Persoonlijk denk ik dat John's techniek goed werkt op de grotere schalen, tenzij je een zekere "overmaatsheid" van de stijlen voor lief neemt in 1:72 (zo slecht als de resin stijlen zal het echt niet worden).
Zelf heb ik voor een aantal modellen gewoon Evergreen rond profiel gebruikt, ook al is dat ook aan de slappe kant. Dat geeft al een veel beter resultaat dan de bijgeleverde plompe resin onderdelen. Wat ik nog niet geprobeerd heb is om zo'n rond staafje te pletten. Ga ik nog eens proberen.

Rob

De voegen tussen romp en ondervleugel gedicht met een beurt dikke secondenlijm en Revell putty. Bijgewerkt met mes en vele schuurbeurten. Ook de staartvlakken zitten er nu op.





Nu het hele ding in het grijs zetten, en kijken op alles goed vlak is.
Eigenwijs als ik ben, ga ik vrolijk door met de Strutz N-stijlen. Eerst de beslagen kopiëren van de tekening en uitsnijden uit 0,13 mm plastic. Zoals gebruikelijk peuterwerk en dingetjes die spoorloos verdwijnen. Eerst de messing stijlen op de tekening (die ik eerst van een laag sellotape had voorzien) vastgezet.



Daarna de beslagen met dikke secondenlijm vastgelijmd.



Laten drogen, en hopen dat het heel los komt en ik de andere kant kan doen.

Rob