De Koolhoven FK.41 is klaar, de FK.23 Bantam onderweg, en brengt het grootste gedeelte van de tijd door met drogen, dus om de tijd tot de groepsbouwaktiviteiten volgend jaar te overbruggen was een nieuw projekt nodig.
Het wordt de Fokker V.23, van Omega Models, een 1:48 resin model (mijn eerste 1:48, dus geen excuses meer voor grove afwerking t.g.v. de kleine schaal).
Deze eendekker ontworpen door Reinholdt Platz en gebouwd tussen maart en mei 1918 deed mee aan de tweede jager competitie van de Duitsers, net zoals de latere E.V/D.VIII. Het vleigtuig, aangedreven door een Mercedes D.III van 160 pk, was sneller (210 km/uur) dan de D.VII en de D.VIII, maar schoot tekort qua stijgvermogen (23 minuten naar 500 m). Bovendien was het mindere zicht t.g.v. de relatief grote vleugel (in vergelijking tot tweedekkers) naar beneden niet populair onder de toenmalige piloten. Het bleef bij dit ene prototype. Er zijn berichten, dat het vliegtuig door Fokker meegenomen is naar Nederland. Wat er daar mee gebeurd is is onduidelijk.
Beste referenties: Paul Leaman, Fokker Aircraft of World War One (2001), Peter Grosz en Voker Koos, Fokker Flugzeugwerke in Deutschland 1912-1921 (2004).
Ik heb de V.23 al gebouwd; een zeer eenvoudige 1:72 resin kit van CS resin, gekocht jaren geleden op de ESM.
De 1:48 kit van Omega Models heb ik per ongeluk gekocht bij de LHS. Op de zijkant van de door stond namelijk 1:72, en ik had wel zin om er eentje te bouwen die wat beter gedetailleerd was. Op de voorkant van de doos stond het overigens goed, maar een kniesoor die daar op let.
Ik vond hem wel wat prijzig, het waarom daarvan werd duidelijk, toen ik thuis in de doos keek. Die is goed gevuld. Resin delen, rubber banden voor de wielen, decals (camouflage lozenges) en vooral een fraai stukje PE.
De bouwinstrukties zijn zeker voor een resin kit tamelijk uitgebreid.
Ik ga proberen het model te bouwen als een uitgeklede versie waar motor, rompframe, stuurorganen te zien zijn. Zo te zien moet daar wel het een en ander voor gewijzigd worden, want het frame werk voor de cockpit past qua maatvoering in de resin romp, terwijl de motorbeplating buitenop de romp past. Er zijn ook een paar onderdeeltjes PE, waarvan de functie en plaats onduidelijk is. Het wordt waarschijnlijk een project van lange duur
Rob
