Ploatie
GeschiedenisHalvewege 1943 begon de Arado-fabriek in Landeshut/Schlesies (Duitsland) onder leiding van Dr. Ing. W. Laute aan een 'vliegende vleugel'-project. Onder de noemer 'Lange Afstand/Hoge Snelheid Vliegende Vleugel Vliegtuig' werden de plannen door de ingenieurs Kosin en Lehmann verder uitgewerkt.
Begin 1944 vond er een overleg plaats met Duitse Luchtmacht, waarop Arado werd gevraagd een ontwerp studie te doen naar een lange afstands bommenwerper, die door straalmotoren moest worden aangedreven.
Omdat een bommenlast van 4000kg, hoge snelheid en grote reikwijdte tot de eisen behoorden werd besloten dat de vliegende vleugel met een hoge-snelheidsprofiel het beste zou voldoen. Uiteindelijk werden er 15 varianten ontworpen, waar de Arado AR E.555 en één van was.
De Arado Ar E.555-1 zou in zijn geheel van metaal worden gemaakt - staal en duraluminium - en was in principe een vliegende vleugel met een korte, ronde cabine aan de voorkant, waarin de drukcabine met daarin de cockpit zou worden geïnstalleerd.
Op 28 december 1944 kreeg Arado bevel al het werk aan de E.555 serie neer te leggen. Dit kwam door de verslechterde oorlogsituatie voor de Duitsers en de daaruit ontstane behoefte vliegtuigontwikkeling en -productie te concentreren op jachtvliegtuigen.
Verder dan de tekentafel is dit toestel dus nooit gekomen en wellicht is dat maar goed ook - met extra brandstoftanks onder de vleugel zou Amerika binnen bereik komen...
Het modelGoed, een Revell-kit van 1:72. Dit is mijn allereerste 1:72 kit sinds ik enkele jaren geleden weer met den hobby begonnen ben, gewoonlijk maak ik namelijk alles in 1:48. 'k Zou nog wel groter willen bouwen, maar zie dat maar eens kwijt te raken als je niet in een kast van een huis woont.
Het is omdat dit vliegtuig mij erg fascineert dat ik het doosje toch heb meegenomen naar huis toe (en omdat er niet veel interessants meer lag bij de modelbouwboer in 1:48, eerlijk gezegd).
Dit is een foto van de box-art - de Arado boven New York
Foto's van de sprue's heb ik niet gemaakt - als ik iets niet boeiend vind is dat het wel. Maar ze zaten er wel bij, de sproeis, dus als het je daarom te doen is, is deze kit een aanrader!
De cockpit zit al in elkaar. Eigenlijk had ik poppetjes in de stoelen willen zetten, maar die levert meneer Revell niet mee. Dat is jammer.
Voor de rest qua details in het plastic niks te klagen.
Bovenop de cockpit zou een geschutkoepel moeten komen. Ik stelde me zo voor dat de heren ingenieurs zich later nog eens over het ontwerp bogen om te bepalen hoe ze meer reikwijdte konden creëren, en besloten dat ding in zijn geheel weg te laten - als de bouw toch was doorgegaan.
Ik heb een stukje plastic uit de onderdelendoos gebruikt als afdichting, met dezelfde ronding als de romp (moet nog wel worden geschuurd natuurlijk):
Cockpit los in de romp:
Onderdelen voor de motoren ook bijna klaar om te plakken:
Qua bouwen stelt dit ding voor de rest weinig spannends voor, en dat komt door mij: Ik gaat het ding op een stokkie prikken!
Ik hoop dat de Action nog zo'n mooi Z/W foto-schilderij voor een habbekrats heeft van New York City, dan monteer ik het model daarop/voor op een staafje waardoor het lijkt of 'ie boven NYC vliegt.
De wielluiken kunnen dus sowieso dicht blijven.
Dan zijn er nog de bomluiken, die zijn mooi gedetailleerd en kun je volhangen met piepklein (want 1:72) wapentuig. Echter, omdat ik zo'n linkse boomknuffelaar ben, maak ik de bommen en raketten nooit en worden ze dus ook niet aan mijn modellen geplakt: Dus de bomluiken blijven ook dicht.
Maar ik ben ook weer niet zo'n hippie dat ik geen foto's wil maken van die bommenruimte, dus dat zal ik later nog doen, dan kun je tenminste zien hoe het eruit ziet.
Wat ik qua spuiten precies ga doen weet ik nog niet: Sowieso pre-shading. Voor de rest kan ik alle kanten op, omdat er geen historische bronnen zijn. Ik zou er zelfs een 'beute flugzeug' van kunnen maken, een Brit of een Amerikaan... alles kan, wie weet..
A tot Z
Winkel
Tips en trucs
Organisatie
Twitter
YouTube
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
