Kan ik me niet voorstellen Hans. De aanduiding "new tooling" geeft aan dat het een geheel nieuwe doos is welke in dit geval volledig door Italeri is ontworpen. Met deze kreet wens men in dit geval eigenlijk twee zaken aan te geven:
1) De doos voldoet aan de huidige "kwaliteitsnorm". (gravures vs opliggende belijning)
2) De doos is geen re-box van de oudere Revell of Hasegawa editie.

Het is dus niet zo dat Italeri deze doos heeft ontworpen, op de markt heeft gebracht en nadien de mallen heeft aangepast. Wanneer het een & ander bij jou allemaal lekker past en iemand anders geeft aan dat hij/zij problemen ondervindt betreffende "de passing", dan vermoed ik dat dat eerder te maken heeft met een verschil in modelbouw-ervaring. Anders gesteld: mogelijk neem jij iets meer tijd om de individuele onderdelen "pas-klaar" te maken. (Verwijderen van rest-materiaal, flash, etc., etc..)

Hoe het ook zij, leuk te lezen dat je aan de bouw van deze rakker veel plezier beleeft en tevens leuk dat je de moeite neemt om dat bouw-plezier met ons te delen.

Gr. Ruud.

Geachte medebrouwers!
Teneinde te voorkomen dat dit topic afdaalt naar de laagstre krochten van dit topic, acht ik het nodig om een update te plaatsen. Welliswaar een korte, maar toch. Wie het kleine niet eert..
Na de zeer succesvolle fusie van de romphelften, waarvan ik mijn waardering ook heb laten blijken, ging ik eens verder in het instructie boek kijken wat er nog meer gedaan diende te worden!
Sinds de aanschaf van mijn visor, schiet ik regelmatig in de mierenneukstand 2.0 Bijvoorbeeld bij dit onderdeel:

Waarom dit onderdeeltje 2 kleuren heeft is mij een raadsel..Maar men moet zich niet teveel afvragen:

En gewoon doen.

Gaan we er iets van terugzien? Nauwelijks/niet. Maar het is leuk.
Het kanon dan. Jaja, onze Starfighters waren uitgerust met een M-60 roterend 6 loops kanon, prachtig. De firma Italeri had hun best gedaan om dit te reproduceren; ik stel u voor; de onderdelen:

Netjes, netjes, maar wel wat schoonmaakwerkzaamheden:


Maar dat hoort er nou doorgaans eenmaal bij.Samengesteld en een testpassing:

Past ook weer perfect! Maar zo gaat ie er natuurlijk niet in! Even spelen met metallickleurtjes:

Gaan we er na afloop iets van terugzien? Neen. De gunbays bleven doorgaans dicht, dus ook bij deze... Maar het is wel leuk.
Ondertussen het dashboard voorzien van wat frutseltjes:

Meer:

Zien we er iets van terug? Amper. Maar het is leuk.

En wat hebben we hier? Jawel, de "deksels" voor de electronicatoestanden.
[/url]

Samengesteld en gespoten is het best grapsig geworden, toch?

Zien we er iets van terug? Neen. Maar het is leuk.
Een droogpassing (dus zonder lijm, anders zou het geen droogpassing, aka "dryfit" heten) geeft aan dat de passing weer voortreffelijk is:

Ik hoor de vraag weleens voorbij komen; "Prutser, is er nou niks op deze kit aan te merken?" Jazeker wel. zo zijn er nogal wat pinejectormarks (18x woordwaarde met extra punten voor de taal) die zichtbaar kúnnen zijn:


Gelukkig heeft de firma Italeri hier over nagedacht, en ze gaan er van uit dat een ieder de boel dicht houd, Zoals ik. Zo niet, dan heb je wat extra werk.
Inmiddels was ik al aanbeland bij het staartgedeelte:

Dit kon ik natuurlijk niet zo laten..zo maagdelijk grijs. Dus de luchtkwast aangetrapt, en kijk eens aan:

Mja.. ik was niet helemaal tevreden, dus ook maar een droogborstelbehandeling gegeven:

Zien we er iets van terug? Neen. Maar het is leuk.
En aaneen gelijmd gaat deze wachten op de complete samenstelling van het geheel:

Medebrouwers; tot zover deze update, ik verwacht dat de volgende ietwat spectaculairder zal zijn, maar ik ben nog steeds enthousiast over de pasvorm van deze kit, en derhalve zijn de Firma Italeri en ik nog steeds dikke vrienden!
Tot de volgende update!

Mooie vorderingen, er is eigenlijk niets op aan te merken. Wel mooi om te zien dat iemand veel plezier beleeft aan een kit en het leuk vind om ook dingen te doen die later niet meer terug te zien zijn. Spectaculair of niet, het blijft leuke kost om te volgen.

mooi, wel ook nog veel sinkmarks op de buitenzijde, maar langs de andere kant kunnen ze zo doorgaan voor gtrokken plaatwerk als ze nog een beetje geschuurd worden.

Die twee kleuren is waarschijnlijk omdat het ene deel in het andere moet schuiven en ereen soort slijlaag is aangebracht. Vandaar ook de verzonken schroeven in het bruin deel. Dit is natuurlijk de klem die de wielpoot vast houdt. Ziet er leuk uit zo btw. Blijft iets speciaals, de starfigther.

Hoe leerrijk kan modelbouw zijn? Nu ken ik de F-104 goed genoeg, ik heb ze in mijn kindertijd meer dan eens zien en horen overvliegen maar ik wist niet dat hij een boordkanon had!
Sinds dit topic werd geopend vroeg ik dan ook af waar dat zat en hoe het werkte en ja hoor... nu is het me duidelijk, vandaag weer eens iets geleerd dank zei onze mooie hobby!

Enne... het model: ik blijf met belangstelling volgen, wat ga ik nog opsteken over deze sterrenvechter?

Geachte medebrouwers!
Drukdrukdruk met werken, maar het voordeel is dat men centjes verdient om onze hobby te bekostigen! Nadeel is dan wel weer dat er doordat ik weinig thuis wel nog wat quality time gespend moest worden met Hare Hoogheid echtgenote-de-baas met als gevolg dat ik ook niet zo heel erg veel opgeschoten ben.
Maar gelukkig heb ik naast mijn eerder genoemde drukke werkzaamheden nog tijd kunnen vinden om een update voor jullie te schrijven teneinde jullie op de hoogte te houden van de vorderingen van deze werkelijk heerlijke kit!
Waar waren we gebleven? Ohja, het staart gedeelte! Deze was voltooid, kijk!

Daarna ondertussen even wat anders gedaan: even het één en ander zwart gesproeid,ik kom er later op terug:

Ondertussen had ik hoofdbrekens over hoe ik de staart moest monteren. Het plan was op een dusdanige wijze dat het, met behulp van de zwaartekracht bleef zitten! Derhalve had ik een constructie bedacht waarop deze vliegende buis kon rusten, en dit lumineuze idee werkte!

Medebrouwers, soms sta ik te kijken van mijn eigen vindingrijkheid. Mijn vechtgenote ook, maar dan op een andere manier..wellicht. Enfin, de motor er in laten zakken (paste ook perfect), en sjoch hjir no es oan: (vertaling gratis verkrijgbaar via PB)
[/url]
Staart er op, en klaar is Kees. Prutser in dit geval.

Dit terzijde gezet voor de droging, en het kanon maar eens onder handen genomen,wederom een fraai stukje werk van de Firma Italeri:

De uitlaat alvast een beetje verfraaid met de metallics van Gunze:

Hmmm..beetje lastig te zien..zo beter?

Neuh..zo ziet het er helemaal niet uit..fotobedrog! Nou ja,dat komt later wel!
Het kanon maar eens ingebouwd voor ik hem kwijtraak; En voordat je het in de gaten hebt lijkt het nog wat te gaan worden ook. Let wel; de foto doet het resultaat geen recht...anyways, zoals het nu staat doe ik toch de luiken dicht..

Hierna heb ik mijn aandacht gericht op de verdere voltooiing van het landingsgestel door toevoeging van de nodige cylinders en dergelijke.
Medebrouwers en ander belangstellenden; de passing was zó voortreffelijk, dat ik emotioneel raakte! Wat een genot, iets wat je hele dag verrijkt! Het was zelfs zo dat ik pas ná de dryfit voorzichtig een paar drupjes extra dunne lijm aangebracht heb. Had ik dat niet gedaan was het ook wel blijven zitten! Een paar plaatjes:




Geweldig, wat een bouwplezier weer!
Zullen we de vleugels er eens aan zetten?

Nou zeg, niet zo verlegen!

Dat lijkt er al meer op. En uiteindelijk:

Het begint nondedju-nog-aan-toe waarachtig op een Starfighter te lijken!
Even het glaswerk maskeren. Even? Jawel, met behulp van mijn futuristich aandoende vizier-met-vergrootglazen is het een stuk makkelijker geworden:

Eerst dunne strookjes voor de randjes:

En de rest is gesneden Friese reepkoek:

Prachtig.
Tja medebrouwers, ik twijfelde of deze mooie vliegende pijl geen staartzitter zou worden, en ik besloot de neus te verzwaren. Maar waar mee? Dan daar maar eens even rondkijken of ik iets nuttigs daarvoor kan vinden, a.k.a van een nood een deugd maken...
Medebrouwers, een ieder van ons die onder de wapenen is geweest; zoals ondergetekende... ach ja, mooie tijden...de Russen waren destijd nog een échte bedreiging, en de koude oorlog was zo koud dat men zelfs in de kazernes geen koelkasten nodig had. Van jongens werden mannen gemaakt, kameraadschappen werden gesloten en ik heb een fantastische tijd gehad!

Zo herinner ik mij dat..Huh? Wat? Oh ja, ik dwaal ernstig af..
Enfin, wie onder de wapenen is geweest dus kent deze vraag nog wel na elke schietoefening: "Munitie of delen van munitie?" Neuh..

Nou ja, ik kon het wel heel goed gebruiken:

En de neus werd er met dezelfde zwaartekrachttechnologie (18x woordwaarde) met een zelfbedachte vernuftige constructie op de F-104 geplaatst..Soms ben ik trots op mezelf.
Hiermee besluit ik deze update, beste medebrouwers! Ik hoop binnen afzienbare tijd met meer (on)zinnige zaken te komen.
Derhalve; tot de volgende update!

Aangezien ik zo'n bruin hoefijzervormig ding heb, moet ik hierop reageren. Het is een hard kunststof onderdeel, gemonteerd op 'up-lock' van de neuspoot. Het voorkomt dat metaal-metaal contact, om krassen te voorkomen. Als je goed kijkt zie je ook de tweede zitten, aan de achterkant van het linkse deel in de foto. Heeft Italeri dat ook gemodeleerd?

Rob

Nee, dat heeft de afdeling productontwikkeling nagelaten. Ik reken ze er niet op af...

Ik volg deze al een tijdje in stilte maar wat maak je er een prachtige Starfighter van.
Ik heb deze ook liggen en ga dit verslag zeker gebruiken bij de bouw.